maandag 1 maart 2010

Matinee 3: Moederkeszalf

Zondag 28 februari

Een theaterstukje van meer dan een uur, gebracht door 3 dames.
Trafiek zat stampende vol, de deur was op slot en er was algemeen 'plasverbod' gedurende de voorstelling omwille van puur praktische redenen maar geen kat die hierover moeilijk heeft gedaan.

Wat we in de plaats kregen was meer dan een uur amusement, ontroering en harde realiteit.
Ik heb er ontzettend van genoten, moet concluderen dat ik mijn moeder helemaal niet ken en en en euh ... meer mag er eigenlijk niet gezegd worden. De voorstelling moet ook voor hen die ze nog willen zien een verrassing blijven. Dus blijf ik hier zeer vaag, ook in de foto's, en gebruik ik nog maar eens de programmatekst hieronder.

intimistisch theater gebracht door 'Kleine Prettige Stoornis'

Iedereen heeft een moeder.
Er zijn dikke moeders, dunne moeders, lange en korte, lieve; té lieve en ook iets minder lieve. Moeders die er zijn, moeders die er waren en moeders die er nooit zijn geweest.
Op een gegeven moment ga je het huis uit en hoe moet het dan met die moeder?
Is zij nog steeds je mama of had je er liever een vriendin bij?
En wil je zelf wel een moeder worden ... zoals je moeder?

Een kleine prettige voorstelling met hier en daar een stoornis over hoe goed we ze al dan niet kennen, hoe genant ze kunnen zijn, hoe veel we wel op hen lijken, hoe beklemmend ze kunnen zijn, hoe graag we nog eens aan de borst willen gedrukt worden.


Kleine Prettige Stoornis = Katrijn Govaert, Sofie Heye en Priskilla Deck